Ókeypis peningar!

Nú eru aðeins tveir dagar eftir af frábæru tilboði Bóksölu Andríkis  þar sem í boði er frí áskrift að tímaritinu Þjóðmál.

Allir viðskiptavinir Bóksölunnar í dag og á morgun fá eins árs kynningaráskrift að tímaritinu Þjóðmálum í kaupbæti með pöntun sinni. Þjóðmál eru forvitnilegt tímarit um stjórnmál og menningu og algerlega ómissandi fyrir frjálslynt fólk. Í Bóksölu Andríkis fást svo ótal bækur sem þangað hafa verið valdar vegna líkindanna á því að þær höfði til vitiborinna áhugamanna um þjóðmál. Bækurnar kosta frá kr. 1500 og upp í kr. 2500, og er heimsending innanlands ætíð innifalin í verðinu.

Ég verð að mæla með bókinni"Löstur er ekki glæpur" eftir Lysander Spooner, góð og upplýsandi bók sem á erindi til allra.

Eins og bóksala Andríkis bendir á:

 

Kalifornía 1980

Fyrsta heimsókn mín hingað til Bandaríkjanna var árið 1980. Hér er mynd af okkur systkinunum á báti á Kyrrahafinu. Bróðir minn og systir væru mjög trendí núna.

Laugardagsþátturinn

Laugardagsþátturinn á morgun kl. 13 verður m.a. tilkeinkaður umfjöllun um bandarísk stjórnmál. Ég legg þar eitt eða tvö orð í belg. Vonandi verður þetta áhugaverður þáttur.

 

Lausnin er fundin... ísl-enskt hugvit.

Í framhaldi af síðasta fýlukasti yfir ofbeldi höfundarréttarhafa gagnvart viðskiptavinum sínum fékk ég póst frá gömlum kunningja sem búsettur er í London. 

Hann hefur ásamt félögum sínum í fyrirtækinu Streamburst búið til nýja tegund afritunarvarnar sem þeir kalla "Forensic DRM"  Þar eru engar læsingar á efninu sem þeir selja en þeir setja ósýnilegt "vatnsmerki" á hljóð og myndrásir sem tengir kaupandann við efnið. Þá  birtist í upphafi myndskráa  5 sekúndna skilaboð um hver keypti skránna.

Þeir treysta kaupandanum til að fara skynsamlega með efnið, en ef 100 þúsund eintök birtast einhverstaðar á netinu þá er hægt að sjá hver keypti skránna í upphafi.

Þetta er nákvæmlega það sem maður vill sjá. Málin hafa aðeins skánað að mér skilst heima með því að tónlist.is er farin að selja óvarið efni. Áður var fyrirkomulagið þannig að ég gat ekki deilt tónlist sem ég keypti með konunni minni! Þannig er það enn víða.

Hér má sjá grein um Streamburst sem segir sögu þeirra.

Ég hef engan áhuga á stolnu P2P efni, prófaði Napster á sínum tíma en ef ég fæ að kaupa efni á heiðarlegan hátt þá kýs ég það eins og flestir gera. En það er óþolandi að höfundarétthafar skuli alltaf koma fram við mann sem viðskiptaóvin.

Ég hef enga samúð með STEF og SH, þær peningamyllur velta hundruð milljóna sem berast svo ekki til þeirra sem helst eiga það skilið.

 

PS. 
Að lokum verð ég aftur að benda á Söngva af sviði á Rás 1, snilldarþættir í umsjón Viðars Eggertssonar.

Til hvers eru menn í pólitík?

Hvað segir maður um þingmann sem er fyrsti flutningsmaður 16 frumvarpa á síðasta kjörtímabili og þar af 4 sinnum um sama málefni? Á hverju þingi lagði hann fram frumvarp um þetta hugðarefni sitt, það er fjórðung allra frumvarpa sem þingmaðurinn hefur lagt fram í eigin nafni.

Er ekki hægt að segja óhikað, að málið sé viðkomandi þingmanni hjartans mál?

En hvað á maður svo að halda, ef sami þingmaður verður ráðherra og lætur það verða eitt sitt fyrsta verk að gefa það út að hann ætli ekki að beita sér fyrir viðkomandi máli?

Er rökrétt að draga þá ályktun stjórnmálamaðurinn hugsjónalaus eiginhagsmunapotari sem er bara í pólitík fyrir eigið egó?

 

Hér vestra eru bíla- og tryggingasalar taldir meðal síðustu sorta. Þeir vita kannski eitthvað meira en margur heldur, þessir kanar.

Hvaða leið var farin?

Ekki að það skipti neinu máli í þessu skelfilega máli, en þá ber blöðunum ekki saman um hvaða leið var farin inn að laugum. Myndin að neðan sýnir skýringamyndir Moggans og Fréttablaðsins frá atburðum gærdagsins.

 

 

Hvort er rétt?

 

Einar Oddur

Mig langar til að setja nokkur orð á blað til að minnast Einars Odds.

Ég kynntist Einar Oddi lítillega fyrir rúmum 16 árum síðan í gegnum vinskap minn við Brynhildi, dóttur hans. Þá var hann frægur maður, Bjargvætturinn og það er ekki laust við að mér stóð dálítill stuggur af honum allra fyrst. Það bráði þó fljótt af og ég sá að þarna fór hlýr og ákaflega skemmtilegur maður. Hann var sveitakarl og heimsborgari allt í senn, hann var ekki langskólagenginn en hann var víðlesinn og menntaður, sjálfmenntaður. Manngerð sem verður bara til í íslensku sjávarþorpi.

Aftur tókust svo með okkur kynni þegar ég fór að starfa í Sambandi ungra sjálfstæðismanna, þá var Einar orðinn þingmaður og oftast nær , þó alls ekki alltaf, var málflutningur Einars okkur að skapi. Þó var alltaf hægt að treysta á að Einar Oddur talaði tæpitungulaust og léti ekki smáatriðin skyggja á heildarmyndina.

Hans verður sárt saknað, jafnt í pólitík sem utan hennar. Ég gat ekki verið í Hallgrímskirkju í gær og vottað Binnu, Sigrúnu, Didda, Teit og Illuga samúð mína, þær kveðjur verða að koma síðar. Þangað til verða fátækleg orð á skjánum að duga.

En að lokum þá verð ég að benda á að ef menn vilja raunverulega minnast Einars Odds, þá eiga þeir að halda kjaftæðislausan dag og vera, þó ekki væri í nema einn dag, eins og Einar Oddur var allt sitt líf.

 

Gott veður – tvískinnungur fjölmiðla

Þetta er ekki veðurblogg heldur er ég að velta því fyrir mér mun á afstöðu fjölmiða gagnvart nýju ríkistjórninni miðað við þá gömlu.

Segjum sem svo í tíð fyrri ríkisstjórnar hefði stjórnarformanni í ríkisfyrirtæki verið skipt út. Fráfarandi stjórnarformaður er ung vel menntuð kona og í stað hennar er settur nánast ómenntaður fyrrverandi þingmaður.

meira á eyjunni >>>

Gleðikonur, hórur og vindbelgir

Þegar Össur Skarphéðinsson kallar Bjarna Harðarson vindbelg, er það eins og þegar gleðikona kallar kollega hóru. “It takes one to know one” segja þeir hér vestra og það á klárlega við í þessu tilviki.

Össur réðst í nótt af fullum vindstyrk á Bjarna Harðarson fyrir að voga sér að vilja hótelrekstur áfram á Þingvöllum. Þarna held ég að Össur og reyndar Þingvallanefnd hin gamla sé úr takti við almenning og tímann. Fólk vill aðstöðu á Þingvöllum, eitthvað meira en pulsusjoppu. Í áratugi hefur verið veitingasala á og hótelrekstur á Þingvöllum og í eina tíð var það fastur þáttur í sunnudagsbíltúr fjölda fólks að fara í kleinukaffi á hótel Valhöll. Almenningi þykir vænt um staðinn þrátt fyrir að Jón Ragnarsson hafi markvisst reynt að hrekja fólk í burtu með þráum kleinum og súrum rjómapönnukökum á okurverði.

Meira á eyjunni...

Obama girl vs. Guiliani girl

Fyrir nokkru sagði ég frá vinsælu myndabandi sem gert var af nokkrum grínistum, þar “söng” fyrirsæta ástaróð til Barack Obama. Einhverjir héldu að þarna væri lymskufullt plott á vegum Karl Rove en nú er komið annað myndband þar sem Obama girl tekst á við Guiliani girl. Ef einhver Repúblikani er á bak við þetta þá er hann ekki í stuðningsliði Rudy.

Rím eins og “Giuliani girl just stop your fussin’/At least Obama didn’t marry his cousin.”....

Meira og myndbandið á eyjunni >>