þegar kvennalistinn var stofnaður...

...fyrir 10 árum (samkvæmt stjörnublaðamanninum Sigríði Dögg Auðunsdóttur í Silfrinu í dag) var það til að ýta jafnréttismálum í forgrunn og gömlu kallarnir sem stjórnuðu gömlu flokkunum áttuðu sig á því að eina leiðin til að fá atkvæði kvenna var að hafa konur á lista. Þetta var samliking sem hún notaði til að færa rök fyrir því að umhverfismál eru hin nýju jafnréttismál!

Fyrir utan ævintýralega tímaskekkju sem munar 13 árum (fyrir 10 árum var Kvennalistinn nær dauða en lífi) þá er ályktun sda röng. Allstaðar í hinum vestræna heimi hefur konum á þjóðþingum fjölgað undanfarin ca 30-40 ár. Það eru þjóðfélagsbreytingar sem eiga ætt sína til umbyltinga á sjöunda áratugnum sem hafa skilað þessum aukna jöfnuði. Hér á lendi hefur konum gengið ver en hjá frændþjóðum okkar að komast inn á þing. Engan kvennalista áttu þær þjóðir. Það má frekar halda því fram með samanburðar rökum að kvennalistinn hafi haldið aftur af konum fækkað tækifærum þeirra.

Líklega var þetta með 10 árin mismæli en hugsanavillan er alger.

-Uppfært-

Ég bæti hér við 3 myndum sem ég tel að styðji mál mitt. Fyrri tvær eru fengnar frá Jafnréttisstofu á þessari síðu

Sú fyrsta sýnir þróun á fjölda sveitarstjórnarmanna á tæplega 50 ára tímabili.  

Önnur sýnir  þróun fjölda þingmanna. Það er rétt að fjöldi kvenna á þingi tekur stökk þegar kvennalistinn kom fram en eins og ég hef sagt þá tel ég að þróunin hefði verið líkari þeirri sem var á sveitarstjórnarstiginu þótt Kvennalistinn hefði ekki komið fram. 

Svo er reyndar áhugavert að skoða stöðu íslands gagnvart örðum þjóðum sem við berum okkur gjarnan saman við. Taflan að neðan er ný og frá Evrópusambandinu. Við erum í 7. sæti, ég sem hélt að hér væri allt á heljarþröm! 

 

Athugasemdir

[Sóley Tómasdóttir (IP-tala skráð) 10.12.2006 kl. 22:39]

Sæll Friðjón.

Ef þú skoðar fjölda kvenna á Alþingi Íslendinga, þá hefur þeim ekki fjölgað nema með tilkomu kvennalista. Fyrst í kringum 1920 (hengdu mig ekki fyrir ártalið) og svo aftur í kringum 1980. Þess á milli stóð fjöldi kvenna á þingi í stað og eftir hrun kvennalistans hefur konum FÆKKAÐ. Engin villa þar á ferð hjá stjörnublaðakonunni sem veit nú oftast hvað hún syngur!

Kveðja,

Sóley

[Friðjón R. Friðjónsson, 10.12.2006 kl. 23:08]

Það sem ég er að segja er að ég tel tilkoma Kvennalistans skipti litlu fyrir þróunina á fjölgun kvenna á þingi, sú fjölgun hefði átt sér stað og skiptir fæðing Kvennalistans engu máli.

Hefði Kvennalistinn ekki boðið fram tel ég að konum hefði samt fjölgað og jafnvel líklegra að þróunin hefði orðið líkari þeirri sem hún varð á Norðurlöndunum.

Getur ekki verið að tilkoma Kvennalistans hafi haldið aftur af framgangi kvenna í hefðbundnu flokkunum? "Karlaklíkur" eins og sú sem Margrét Frímans vísar til í Alþýðubandalaginu forðum, hafi fundist nóg um með þessum kvennalista og engin þörf að tiltekt heima fyrir.

Það er ofureinföldun að þakka Kvennalistanum allt. Fyrir nokkrum vikum skrifaði Bryndí Bjarnason grein í Fbl. um stofnun Landsambands framsóknarkvenna árið 1981 (2 árum fyrir Kvennalistann) og markvisst átak framsóknarkvenna til áhrifa.

Ég bætti tveimur myndum inni í greinina máli mínu til stuðnings. 

[kókó (IP-tala skráð) 14.12.2006 kl. 17:12]

Friðjón ber saman fjölgun kvenna í sveitarstjórnum og á alþingi. Hann minnist hins vegar EKKERT á það að Kvennaframboð voru ástæða þess að konum tók að fjölga í sveitarstjórnum. Þónokkrar konur í öðrum stjórnmálaflokkum hafa sagt frá því að þeim var boðið sæti á lista í kjölfar Kvennaframboðs og Kvennalista, sem annars hefði ekki orðið. Hinir flokkarnir tóku því til "heima fyrir" eins og þú orðar það.

Þróunin hér var síðar en á Norðurlöndunum og svo má benda á stöðu kvenna og samkynhneigðra í Færeyjum - og þá sést að þetta er ekki sjálfkrafa þróun.