Enn um fátækt

og fátæklega umræðu um skýrslu forsætisráðherra.

Þessi fátæka umræða heldur áfram, þeir sem meiri áhyggjur hafa að því hvernig náunganum gengur en öðru hafa allt á hornum sér, aðrir eru að átta sig á málinu. Þessi leið sem farin er að við skýrsluskrifin að forskrift Samfylkingarinnar er mjög gölluð. Það sem 50% af miðgildi leiðin mælir er ekki fátækt heldur hlutfallsleg fátækt eða ójöfnuður. Yfirleitt er þessi mælikvarði notaður með öðrum til að mæla eitthvað ástand. Þótt Wiki sé ekki alltaf besta heimildin þá birtist það ágæt samantekt á mælikvarða á fátækt. Heimildirnar sem vísað er í á wiki eru frá SÞ. Þar sért skýrt að 50% af miðgildi reglan er bara einn þáttur í mælikvarða á fátækt.  

50% frá miðgildi reglan mælir dreifingu tekna að ákveðnu leyti en samt ekki einu sinni sérstaklega vel. Mig langar til að sýna smá töflu. Hér erum við með 3 lönd sem öll búa við sömu efnahagslegu skilyrðir nema tekjur einstaklinga, þeir eru 7 í hverju ríki fyrir sig.

 

	Janftenskíttistan	Velmegunía	Ríkistan
1	100	200	340
2	110	400	390
3	120	600	600
miðgildi 4	130	801	801
5	140	1000	1250
6	150	1200	1500
7	160	1400	1800
Hlutfall fátækra	0%	28,6%	28,6%

Maður spyr sig er ekki betra að vera með 200 krónur í Velmeguníu en 160 í Jafntenskíttistan? 

Skilvirkasta leiðin til að minnka þessa hlutfallslegu fátækt í Velgemeníu og Ríkistan er að reka silkiliðið úr landi. Það var kannski það sem Ömma efnahagsundri gekk til þegar hann vildi gera bankana útlæga.

	Janftenskíttistan	Velmegunía	Ríkistan
1	100	200	340
2	110	400	390
miðgildi 3	120	600	600
4	130	801	801
5	140	1000	1250
Hlutfall fátækra	0%	20%	0%

 Og sjá fátæktin hverfur í Ríkistan en samt er meira bil milli þess ríkasta og fátækasta en í Velmeguníu.

Málið er að á öllum öðrum kvörðum þar sem ekki er spurt um hlutfallslega skiptingu heldur beinan árangur þá erum við í efstu sætum. Samkvæmt lista Þróunaráætlunar Sameinuðu þjóðanna yfir fátækt í heiminum þá erum við í 2. sæti á eftir leiðinglegu oílumógúlunum. 

Það sem er áhyggjuefni og skiptir meira máli fyrir þá sem minna hafa milli handana en þessi pantaði skandall þeirra í Samfylkingunni er hlutfall ráðstöfunartekna af launum.  Það skiptir máli þegar rætt er um hvernig fólk hefur það.

Hagstofan gefur út upplýsingar um ráðstöfunartekjur og útgjöld heimila á mánuði (opnar EXCEL skrá)  og taflan hér að neðan er yfir árin 2002-2004.

Heimilisgerðir	Útgjöld sem hlutfall ráðstöfunartekna
Allir	93,8
Einhleypir	95,0
Hjón/sambýlisfólk án barna	97,5
Hjón/sambýlisfólk með börn	90,7
Einstæðir foreldrar	105,0
Önnur heimilisgerð	89,3

Einstæðir foreldrar safna skuldum og enginn hefur mikið til að leggja til hliðar. Til að laga þetta þarf að hækka ráðstöfunartekjur td. með því að lækka beina skatta og lækka útgjöld með því að lækka óbeina skatta eins og VSK. En ríkisstjórnin var einmitt að gera nákvæmlega það og þess vegna skiptir meira máli hvað Árni Matt gerir en allar skýrslur heimsins og þess vegna eigum við að vona að Sjálfstæðismenn hafi enn lyklavöld í Arnarhvoli eftir 12. maí nk. en ekki popúlískir froðusnakkarar.

 

Að lokum þrír punktar.

• Það kemur skýrt fram í skýrslunni að talan 4.634 er líklega ofáætlun. Þegar tillit hefur verið tekið til námslána lækkar talan í 4.400 og meðlagsgreiðslur lækka hlutfallið enn frekar.
• 75% þeirra sem töldust fátækir árið 2000 eru það ekki lengur fjórum árum seinna. Það bendir til þess að ætluð fátækt sé mjög tímabundin. Í raun mætti ætla að það séu þessi 25% sem eftir sitja sem við þurfum að hafa áhyggjur af það eru ca. 1000 börn.
• Börn Jóns Ólafssonar hér um árið mældust bláfátæk þegar hann var með uppgefnar tekjur upp á ca. 70 þús. á mánuði. Þar sem miðað er við upplýsingar frá skattinum þá eru þeir sem hundsa hann taldir til fátæklinga.
  

 

Á morgun gefur Hagstofan út Rannsókn á útgjöldum heimilanna 2003-2005. Það verður mjög forvitnilegt að skoða.

 

Athugasemdir

[Eiður Ragnarsson, 15.12.2006 kl. 01:58]

Þetta er snilld... 

Það þarf að athuga hvort að tommustokkurinn er brotinn áður en þú byrjar að smíða................

[Gunnlaugur Þór Briem (IP-tala skráð) 28.12.2006 kl. 07:35]

„Maður spyr sig er ekki betra að vera með 200 krónur í Velmeguníu en 160 í Jafntenskíttistan?“

Er það nokkuð víst? Hverju munar í framfærslukostnaði? Er líklegt að verðlag sé hið sama í tveimur hagkerfum ef allir eru með miklu hærri tekjur í öðru þeirra?