Gleðikonur, hórur og vindbelgir

Þegar Össur Skarphéðinsson kallar Bjarna Harðarson vindbelg, er það eins og þegar gleðikona kallar kollega hóru. “It takes one to know one” segja þeir hér vestra og það á klárlega við í þessu tilviki.

Össur réðst í nótt af fullum vindstyrk á Bjarna Harðarson fyrir að voga sér að vilja hótelrekstur áfram á Þingvöllum. Þarna held ég að Össur og reyndar Þingvallanefnd hin gamla sé úr takti við almenning og tímann. Fólk vill aðstöðu á Þingvöllum, eitthvað meira en pulsusjoppu. Í áratugi hefur verið veitingasala á og hótelrekstur á Þingvöllum og í eina tíð var það fastur þáttur í sunnudagsbíltúr fjölda fólks að fara í kleinukaffi á hótel Valhöll. Almenningi þykir vænt um staðinn þrátt fyrir að Jón Ragnarsson hafi markvisst reynt að hrekja fólk í burtu með þráum kleinum og súrum rjómapönnukökum á okurverði.

Meira á eyjunni...