Out, damned spot! Out, I say!

Lafði Macbeth steypti sjálfri sér og manni í glötun fyrir eigin metorðagirnd. Ég er að reyna að muna eftir drottningu sem steypti konungi, sjálfri sér og konungdæminu öllu í glötun vegna metorðagirndar fyrir son sinn.  Minni mitt er svo stopult í seinni tíð. 

Þetta er ekki getraun en þeir sem þekkja endilega hjálpi mér að muna. 

Kannski þekkir Alp (Apt )(ég er fórnarlamb copy/paste villu í fréttinni stóð Apt þegar þetta var skrifað og enn er Mogginn með villu en hér er maðurinn líklega réttnefndur) Mehmet "the bard" betur en ég eða kannski er sú sem ég er að leita að ekki í sögum hans.

 

Eureka!

Svarið er fundið, en þar sem það er ætlað fyrir næsta fund lestrar- og menningarfélagsins Krumma þá skal það geymt þangað til.

Hvalveiðar Íslendinga ,,gríðarleg vonbrigði"

Athugasemdir

[Árni Matthíasson , 1.11.2006 kl. 13:26]

Ef þig langar endilega í vísun í Vilhjálm má nefna Titus Andronikus þar sem barbaradrottningin Tamora steypir sér og sonum sínum í glötum með valdagræðgi sinni (skemmtileg sena þar sem hún étur þá óafvitandi í böku, Why, there they are both, baked in that pie; / Whereof their mother daintily hath fed,  / Eating the flesh that she herself hath bred.

Minnir reyndar talsvert á South Park þátt 501 sem er með bestu þáttum þeirrar mögnuðu seríu, en í honum koma við sögu sala á punghárum, hestur sem sýgur tippi, mannát, kjötkássukeppni og Radioheadsvo fátt eitt sé talið.

 (Gott að geta vitnað í Shakespeare og South Park í sama póstinum!)

[Ibba Sig. (IP-tala skráð) 1.11.2006 kl. 16:28]

Heitir hann ekki Alp?