Líf og dauði á mynd

The Guardian fjallar í dag um ljósmyndasýningu þýska ljósmyndarans Walter Schels sem opnar í London í næstu viku. Sýningin er myndir af 24 einstaklingum fyrir og eftir dauðann, aldur fyrirsætanna er frá 17 mánuðum til 83 ára. Á vefnum eru birtar myndir af 11 manns, fyrir og eftir og brot úr sögu þeirra.

Myndirnar 22 eru hér.

Þetta er ekki einhver huglæg nekrófílía heldur ótrúlega sterkar myndir láta mann ekki ósnortinn.

"Of course we got to know these people because we visited them in the hospices and we talked about our project, and they talked to us about their lives and about how they felt about dying," explains Lakotta. "And what we realised was how alone they almost always were. They had friends and relatives, but those friends and relatives were increasingly distant from them because they were refusing to engage with the reality of the situation. So they'd come in and visit, but they'd talk about how their loved one would soon be feeling better, or how they'd be home soon, or how they'd be back at work in no time. And the dying people were saying to us that this made them feel not only isolated, but also hurt. They felt they were unconnected to the people they most wanted to feel close to, because these people refused to acknowledge the fact that they were dying, and that the end was near."

Athugasemdir

[Linda (IP-tala skráð) 2.4.2008 kl. 08:27]

Vá. Maður verður eiginlega hálf aumur og orðlaus við að skoða þessar myndir. Þessi lína á milli lífs og dauða sem við viljum hafa svo hreina og skilgreinda, varð allt í einu ekki svo hrein og skilgreind.

Takk fyrir að pósta þessu. Minnir mann á að njóta lífsins á meðan maður getur.