Engin helv. umræðustjórnmál

Rudy Giuliani var a ferðinni hér í nágrenninu sl. fimmtudag og hélt fjáröflunarsamkomu á Hard Rock Café í DC. Ég var svo heppinn að vinur minn sem er að safna fé fyrir frambjóðandann, bauð mér með sér. Þetta var heljarinnar samkoma, u.þ.b. 400 manns samankomin til að sjá einn mann og hlusta á hann í nokkrar mínútur. Sumir fengu að vísu að hitta hann og fengu mynd með sér af með frambjóðandanum, en fyrir það borguðu viðkomandi tæplega 150 þús. kr. Ég var ekki í þeim hópi. Hins vegar var ég svo heppinn að standa fyrir framan pallinn (sviðið) þegar hann kom inn og hélt ræðuna, ég hefði getað snýtt mér á hann, svo nálægt var hann.

Allir sem ég hitti þarna voru þreyttir á núverandi stjórnvöldum, (ath. þetta voru allt repúblikanar í höfuðborginni !) og langaði í eitthvað annað. Giuliani er eins ólíkur núverandi forseta og frekast verður unnt innan repúblikanaflokksins. Það var sérstaklega áhugavert að tala við stelpu sem lagði á það áherslu að Rudy er Pro-Choice, eða fylgjandi rétti kvenna til fóstureyðinga, það væri svo sem ekki í frásögur færandi nema fyrir það að hún vinnur í höfuðstöðvum Repúblikanaflokksins.

Stjórnmálin hér eru nefnilega ekki eins einföld eins og sú mynd sem oft er dregin upp í íslenskum fjölmiðlum.

Ræða Giuliani var mjög áhugaverð, hann er góður ræðumaður og mjög spontant, kann að hugsa standandi, mjög ólíkur forsetanum. Tvö meginstef voru í ræðunni, hvernig hann vildi að Bandaríkin héldu áfram að vera land tækifæranna og að kakan eigi að stækka öllum til hagsbóta. Hitt stefið var hvernig frambjóðendur demókrata virðast helst vilja ræða um öll mál þar til enga ákvörðun er að taka og hvernig demókratarnir telja að mikilvægt sé að tala við alla þá sem vilja drepa sem flesta bandaríkjamenn og vesturlandabúa yfirleitt. Hann spurði salinn: Þegar þú stendur frammi fyrir fólk sem hefur ítrekað lýst því yfir að það vilji drepa þig, hvað gerir þú? Býður því til sætis og rökræðir kosti og lesti drápsins á þér eða býst til varnar?

Ég veit ekki af hverju vinstri menn telja sig geta rökrætt alla til niðurstöðu sem þeim þóknast, það tókst ekki með núverandi forseta, af hverju ættu forsetar annarra ríkja að verða tilkippilegri?

Það er ein leiðinlegasta mýta íslenskrar umfjöllunar um bandarísk stjórnmál að þau séu svo langt til hægri að demókratar eru eins og hægri menn á Íslandi og íslenskir hægri menn verða að vinstri mönnum hér. Stjórnmálin eru miklu flóknari en svo, þetta tveggja flokka kerfi gerir það að verkum að innan beggja rúmast ótrúlega ólík sjónarmið. Það eru mjög sterk öfl innan demókrataflokksins sem eru hreint út sagt sósíalísk, en þar eru líka öfl sem myndu sóma sér í hvaða evrópska hægri flokki sem er.

Ég veit amk. hvern ég myndi kjósa á næsta ári ef ég gæti kosið.

Samt við munum skjóta þeim, rebba fyrir rass

Það er svo óendanlega notarlegt að sitja úti í garði, fast að miðnætti og hlusta á Deleríum Búbónis á rás 1 á netinu. Viðar Eggertsson hefur sett saman frábæran þátt um þetta skemmtilega verk þeirra Jóns Múla og Jónasar sem unun er að hlusta á.

Við frumburðurinn höfum verið að hlusta á Gling Gló í bílnum undanfarnar vikur, Titilagið og svo titillinn að ofan vekja sérstaka lukku í 3-4 ára markhópnum. Ég á örugglega eftir að spila þáttinn hans Viðars fyrir hana einhvern tíma næstu daga.

Djassinn er sannarlega kærkomin tilbreyting frá Latabæjar júrótrashinu. Sú stutta er reyndar mikið fyrir djass, hún hlustaði af andakt á Ragnheiði Gröndal syngja nokkrar slagara og popplög í djassaðiri útgáfu fyrir þegar hún(frumburðurinn þ.e.a.s.) var ekki orðin þriggja ára. Þar söng Ragnheiður m.a. lagið Jolene djassað sem varð svo til þess að lagið í upprunalegu útgáfunni varð vinsælasta lagið á heimilinu, 199 spilanir í mínu Itunes! Djass, kántrý, hún fílar dívur.

Ósköp væri gaman fyrir okkur útlendingana ef þættir og efni útvarpsins lifðu lengur en þessar 2 vikur á netinu. Í raun ætti útvarpið að gera allt efni sitt aðgangilegt á netinu. STEF veitir afslátt af höfundarréttargjöldunum af efni á netinu þannig að það ætti ekki að verða of dýrt.