Frelsið er yndislegt...

Það er undarleg frelsistilfinning sem fylgir því að vera búinn að taka ákvörðun um að hætta í starfi. Ég er búinn að starfa í dómsmálaráðuneytinu í fjögur og hálft ár og nú er nóg komið. Ég ætla að hverfa úr ráðuneytinu um áramót eða í janúar eftir því hvernig stendur á í stærsta verkefni mínu, rafvæðingu og flutningum Löbbans. Ráðuneytið er skemmtilegur vinnustaður með frábæru og mjög dedikeruðu fólki.  Þegar það fer saman við atorkusaman og frábæran ráðherra þá er hægt að flytja fjöll. Það hefur ótrúlega margt breyst á þessum tíma og það er búið að sá fræjum enn frekari framþróunar. Þess er óskandi að Björn fái til þess umboð að halda áfram. Mér er til efs að nokkur annar stjórnmálamaður hefði haft dug og þor í að gera þær breytingar á málefnum lögreglunnar sem hafa verið gera, fækkun umdæma osfrv. Með fullri virðingu fyrir öllum öðrum ráðherrum Sjálfstæðisflokksins þá efast ég um að hingað væri komin þyrla og fleiri á leiðinni ef einhver annar hefði haldið á málum. Það væri kannski búið að skipa þverfaglega og þverpólitíska nefnd sem engu skilaði. Starfsumhverfi lögreglunnar hefur breyst til hins betra,verkefni sýslumanna orðin fjölbreyttari og ýmsar réttarbætur komnar í gegn. Öryggismálum sjómanna er borgið þökk sé Birni. Er einhverjum öðrum ráðherra betur treystandi til að tryggja öryggi lands og þjóðar í kjölfar breytinga á varnamálunum?

Á síðasta þingi fóru flest öll mál dómsmálaráðherra í gegn, enginn annar ráðherra náði viðlíka árangri. Mér finnst það morgunljóst að maðurinn er öflugasti stjórnmálamaður sem við eigum núna. 

Vinstri menn vita það líka og þess vegna hamast þeir gegn honum eins og naut í flagi, syndin er að sumir sjálfstæðismenn taka þátt í aðförinni. Þeir sem ekkert eiga nema metnaðinn vilja ryðja þeim út sem geta.

Sjálfstæðisflokkurinn yrði veikur og aumur flokkur ef hugsjónalausir og valdagírugir menn sem ekkert hafa fram að færa nema eigin metorðagirnd stæðu einir í stafni. Á því fleyi þigg ég ekki far. 

Kjósendur hafa ekki alltaf séð í gegnum innihaldslausa potara fyrr en seint og um síðir.  Það má vera að Albertsgenið lifi enn í flokknum. 

-------- 

Ég er að hætta í ráðuneytinu af einni ástæðu. Ég skulda konunni minni búsetu á hennar heimaslóðum, við töluðum um 2 til 3 ár hérna þegar hún kom hingað til lands fyrir rúmum 6 árum, það er ég búinn að svíkja margoft.  Við værum vísast farin ef fjölgun væri ekki yfirvofandi, það er betra að klára slík mál hérlendis. Það heillar að búa í stærra samfélagi, innan um mergð manna. Það er sjarmerandi tilhugsun að ganga niður götu og vera fullviss um að maður hitti ekki vini, vandamenn eða einhverja samferðamenn eru ekki lengur í símaskránni. Það heillar að búa í samfélagi þar sem einstaklingnum er frekar treyst til að fara með eigin mál. Að þurfa ekki að vera kominn upp á náð og miskun ríkisins þegar öl er verslað. Mér finnst það magnað að forsjáin sé enn svona kjánaleg.  Sænskir og danskir hægri menn vita að þeir hafa skamma stund til stefnu og því fara þeir í framkvæmdir, en, to og tre. Flokkurinn er búinn að vera í ríkisstjórn í óratíð en enn er svo margt ógert. Það er eins og hræðslan um að missa völdin geri suma stjórnmálamenn stjarfklofa.

Vegna þess að ég er búinn að gefa upp um fyrirætlanir mínar um starfslok, er ég hættur að geyma skoðanir mínar fyrir mig og vinaspjall yfir krús. Þess vegna bloga ég, slétt sama um hvað þér finnst.

 

Nú sýður á öllu undir formanninum

Jæja nú má Geir fara að passa sig. Arnar Þór Stefánsson lögfræðingur er búinn að velta tveim þingmönnum frá 1991, "two down - five to go".  Mér finnst Geir ekki nógu vakandi fyrir þessari aðför, ekki nóg með að Arnar Þór er enn á meðal vor heldur skipar hann Andra Óttarsson sem framkvæmdastjóra flokksins. Andri er eins og allir vita ritstjóri Deiglunnar þar sem Arnar birti samblástur sinn gegn formanni flokksins og óhugsandi að Arnar Þór hafi birt grein sína án þess að verðandi framkvæmdastjóri Sjálfstæðisflokksins hafa lagt blessun sína yfir hana.

Ég held að ég sé að greina mynstur í aðgerðum Arnars og Andra. Það er öfug virðingarröð.

Fyrstur fór Guðmundur en hann er ekki ráðherra og hefur ekki verið. Næst kom Sigríður og hún er fyrrverandi ráðherra og sat stutt. Næstur hlýtur þá að vera Einar Kristinn en hann hefur setið styst á ráðherrastóli. Kjördæmisþing NV er um komandi helgi og ekki ólíklegt að dragi þar til tíðinda. Fjórði þingmaðurinn á höggstokkinn hlýtur svo að verða Árni Mathiesen, ráðherra frá 1999 og svo Geir en hann settist í fjármálaráðherrastólinn 16. apríl 1998. Síðastir á höggstokkinn eru svo Sturla og Björn en þeir urðu ráðherrar vorið 1995. Björn missti út ár 2002 til 2003 þannig að hann kemur næstur á eftir Geir og síðastur á "hit"lista Arnars og Andra er þá samgönguráðherrann Sturla Böðvarsson.

Virðingarlisti Andra og Arnars er þá svona:

1. Sturla Böðvarsson
2. Björn Bjarnason
3. Geir Haarde
4. Árni Mathiesen
5. Einar Kristinn Guðfinnsson
6. Sigríður Anna Þórðardóttir (úti)
   
7. Guðmundur Hallvarðsson (úti)

Við fylgjumst spennt með því hvernig þessu reiðir af. Einar Kristinn þarf ekki að kemba hærurnar, það er komið að honum.

Sigríður Anna Þórðardóttir hyggst hætta á þingi

Nú hitnar undir Geir

Sá fyrsti af sjömenningunum sem Arnar Þór Stefánsson lögfræðingur vill hrekja af þingi (eins og fjallað var um fyrir viku) hefur tekið áskorun hans. Guðmundur Hallvarðsson hefur eins og fréttin ber með sér, lýst því yfir að hann muni hætta á þingi í vor.

Arnari hlýtur að þykja þetta góður árangur, 1 þingmaður felldur á innan við 10 dögum.  Formaður flokksins hlýtur að vera farinn að finna hitann undir sætinu. Með þessu áframhaldi verður dýralæknirinn kominn í nautin í nóvember og Þorgerður verður orðin að formanni um jól!

Þræðir Arnars Þórs liggja víðar en mig grunaði.

Guðmundur Hallvarðsson hættir á þingi í vor

Merkilegt.

Það er ótrúleg stefnubreyting frá því sem var fyrir Heimdall, að aðalfundur skuli samþykkja að fulltrúar Heimdallar á þing Sambands ungra sjálfstæðismanna, sem haldið verður á næsta ári, skildu valdir á félagsfundi en ekki af stjórn félagsins.  Þetta er ein merkilegasta ungliðapólitíkur frétt sem ég hef séð í langa hríð. Slagurinn um Heimdall snýst mikið til um þetta fulltrúaval. Erla Ósk vinnur slaginn og losar sig svo strax við sitt helsta valdatól. Merkilegt, ég átti eitt sinn samtal við Kjartan Gunnarsson (maður á auðvitað ekki að segja frá prívat samtölum en ég er viss um að hann uni mér þetta.) þar sem hann lagði til þessa lausn, til að leysa Heimdall undan helju sífelldra átaka. Mér finnst Erla maður að meiri að hafa lagt í þetta.

Merkilegt. 

Aðalfundi Heimdallar lokið

Enn um árásir...

Það er skrítið komment í bloggi Össurar í gær (sem andriki.is segir hann hafa af örlæti sínu kennt við keppinautana í formannskjöri Samfylkingarinar, www.ossur.hexia.net.)

Einhvern veginn setur Guðna sig jafnan í þannig stöðu í Framsókn að formenn taka ekki mark á honum. Hvorki Jón né forveri hans Halldór telja skipta máli að tala við hann. Menn geta pælt í af hverju. Sjálfur er ég of kurteis til að skrifa það svart á hvítu. Guðni hefur þó tilfinningagreindina í lagi og honum sárnar að vera settur í öllum málum út á frerann einsog flöskubrot.

Er það bara ég eða er hann að segja landbúnaðarráðherra vitgrannan? Það er oft gaman að Össuri og ósvífni hans en er þetta ekki fulllangt gengið? Hann segist of kurteis til að skrifa það svart á hvítu en undir rós segir hann Guðna heimskan!