Finnum fordóma Sóleyjar

Sóley Tómasdóttir, fordómaspúandi femínistinn náði í fyrradag að opinbera sig enn einu sinni.

Með nokkrum setningum tókst henni að varpa ljósi á eigin fordóma og vanþekkingu á alþjóðamálum. I bloggi sem hún nefnir "Áhrif rótanna" segir hún:

Eða er hægt að segja að Obama sé hryðjuverkamaður vegna tengsla sinna við Kenýa? -Af því hann hefur farið í föt sem hugsanlega svipar til klæðnaðar Osama bin Laden? -Sem kemur frá Afganistan muniði?

Djöfull er Kaninn klikkaður!

Lokasetning hennar opinberar fordóma hennar til þjóðarinnar sem er að gera sig líklega til að kjósa þennan hálf kenýska mann sem forseta. Við því er bara hægt að segja: Djöfull er Sóley klikkuð!

Um skipan dómara

Spegillinn í dag kemst að merkilegri niðurstöðu í umfjöllun sinni um skipan dómara. Þar var kynnt ítrekað að vandinn við skipan dómara er ekki aðferðin heldur ráðherrann. Að orðið hafi trúnaðarbrestur milli ráðherra og lögmannastéttarinnar vegna umdeildra skipanna dómsmálaráðherra.

Daginn fyrir kosningarnar í fyrra skrifaði ég pistil um umdeildar embættisveitingar dómsmálaráðherra. Þar kom fram að embættisveitingar dómsmálaráðherra hafa alls ekki verið umdeildar, utan einnar.

Málið er að lögmannastéttina svíður að fá ekki að ráða. Svo einfalt er það, í raun kom Hrafn Bragason  upp um sig með athugasemdum sínum. Hann sagði ef ráðherra færi alltaf að vilja hæstaréttar væri ekkert vandamál. 

Ef við fáum að ráða þá verðum við ánægð annars förum við í fýlu.

Það mætti halda að Hrafn sé genginn í barndóm, þegar maður hlustar á þessi leikskólarök.

Svo rímar það ekki alveg að gagnrýna að sjálfstæðismenn hafi skipað alla dómara og því séu pólitísk áhrif þeirra svo mikil, en um leið benda á þessa sömu óánægðu dómara sem fagaðila sem verði að hlusta á.  Annaðhvort er þetta óalandi pólitískt skipað lið eða fagaðilar og réttmætar skipanir. Það verður ekki bæði haldið og sleppt.

Rógsherferð hlutdrægra einstaklinga

Jóhannes Jónsson  birti í Morgunblaðinu í dag grein þar sem hann leggur enn einu sinni af stað í stríð við fulltrúa almennings sem láta ekki að stjórn hans. Nú er það bæjarstjórnin á Seltjarnarnesi sem vill ekki bukta sig og beygja fyrir mikilmenninu.

Greinin er reyndar ekki merkileg nema fyrir eitt, í umfjöllun um að íbúar Seltjarnarness hafi hafnað landfyllingu er að finna setninguna:

"Þá er ekki loku fyrir það skotið að rógsherferð hlutdrægra einstaklinga – sem ráðist var í fyrir umræddar kosningar "

Hmm, hvar hef ég séð rógsherferð rétt fyrir kosningar...  Minnir þetta ekki aðeins á grjótkast úr glerhúsi.

 

 Lykillinn að málinu liggur hins vegar í þessari setningu:

Bæjaryfirvöld buðu Högum á sínum tíma að kaupa á markaðsverði land undir verslun fyrir Bónus á Hrólfsskálamel. Eins og Íslendingar vita eru verslanir Bónuss þannig reknar að álagningu og allri umgjörð er haldið í algjöru lágmarki og augljóst að verslunin myndi aldrei standa undir slíkri  fjárfestingu á þeim eftirsótta og dýra stað.

Kvörtun Jóhannesar er semsagt sú að þeim bauðst að kaupa land á verði sem aðrir hefðu borgað en það þóknast honum ekki.

Hvers vegna eiga Seltirningar að niðurgreiða fyrir hann landið? Er það ekki fjandi mikil tilætlunarsemi?

Er þetta í raun ekki dæmigert fyrir Jóa í Bónus, honum finnst það eðlilegt að aðrir beri kostnað af hans viðskiptum og hagnaði

Framtíðin er frá Japan

Fjölskyldan fór inn til DC sl. sunnudag til að líta á Japanssýningu í Kennedy Center. sýningin var skemmtileg og þar voru róbotar frá Honda og Toyota til sýnis. Vélmenni Honda, Asimo var magnað þar sem það hljóp, labbaði upp og niður tröppur og lék allskyns listir.

Ég varð fyrir n.k. hugljómun þar sem ég hélt á Karitas svo hún gæti séð. Hún starði í andagt á vélmennið, ég horfði á hana. Hvernig verður heimur hennar eftir 33 ár? Hún er þegar orðin nokkuð tölvulæs og horfir á vélmenni athafna sig 4 ára. Þegar ég var 4 ára þekktust einkatölvur ekki, Rúv var í svarthvítu og beinar útsendingar voru færri skynsamar ákvarðanir fyrrverandi borgarstjóra. 

Eftir þessi 33 ár þegar ég verð orðið löggilt gamalmenni og Karitas komin á minn aldur, munu vélmenni sækja lyfin mín og passa að ég gleymi ekki að taka þau? Mun ég þurfa að forrita það til að blanda fyrir mig almennilegan Martini? Mun einhver ábyrgur fjölskyldumeðlimur geta yfirskrifað mínar skipanir til að bjarga lifrinni?

Miðað við þróun í tölvum og tækjum síðustu ár, er ekkert ólíklegt að rafknúnir aðstoðarmenn hjálpi fólki í náinni framtíð. Magnað. 

 

Karitas eignas vin. Fleiri myndir hér.

 

 

Þetta er svo hann Asimo

 

Enn skjóta þeir hér í Ameríku

Það er erfitt að lesa um morðin í NIU í gær. Fyrir mörgum árum var ég skiptinemi í næsta bæ og sótti mikið til DeKalb. Fjölskyldufaðirinn vann á fjármálaskrifstofu skólans, ég átti kærustu sem var í DeKalb High og síðar fóru tveir að bestu vinum mínum í NIU. Ég man ekki eftir Cole Hall en við vorum alltaf að þvælast þarna á Campus því þar voru tónleikar og partý sem allt var auðvitað spennandi fyrir high school krakka.

 

Vegna þessa árs sem ég var þarna les ég Chicago blöðin stundum og held með öllum Chicago íþróttaliðunum.  Ég hef enn samband við fólk á svæðinu, engin þeirra var nálægt árásinni.

Þetta er svæði sem ég þekki vel, ég get ekki lýst hvað mér finnst þetta furðulegt. DeKalb er friðsamur rólegur bær, lítið um glæpi, eiginlega sveitalegur.